ξυσμάλιον

ξυσμπάλιον, τὸ (Α)

διαβρωτικό έμπλαστρο, βιζικάντι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ξύσμα + κατάλ. -άλιον, πιθ. μέσω αμάρτυρου *ξυσμάλιος (πρβλ. πηδ-άλιον)].